De Archeologische landschappenkaart is niet alleen nuttig voor detectoristen. De kaart laat de verschillende landschappelijke zones in Nederland zien en is dus ook op te vatten als een landschappenkaart.
Het Nederlandse landschap is erg gevarieerd. Dat geldt ook voor de manier waarop het in het verleden door de mens is gebruikt. Landschappelijke zones zoals lössplateaus, dekzandruggen en beekdalbodems boden zowel mogelijkheden als beperkingen voor wonen, begraven, economisch gebruik en rituele activiteiten. De aard van het landschap zegt dus iets over de archeologische resten die er te vinden zijn maar ook over nog zichtbare als oude dijken, vaarten, kavelpatronen, dorpsvormen en gebouwde monumenten. De landschappenkaart van Nederland maakt de samenhang tussen gegevens over landschap en het daarin liggende cultuurhistorisch erfgoed inzichtelijk.
Wat levert het op
Op de landschappenkaart worden 26 landschappen onderscheiden met daarbinnen 39 landschapszones. Deze zoneringen zijn primair gebaseerd op fysisch geografische kenmerken, maar ook op archeologische en identiteitsbepalende cultuurhistorische kenmerken. De kaart is daarmee niet alleen nuttig in de archeologie maar kan ook dienen als inspiratiebron voor planners en ruimtelijke ontwerpers. De kaart kan dan ook gebruikt worden door een breed scala aan professionals bij organisaties zoals waterschappen, provincies, natuur- en landschapsbeheerders. Zij kunnen de kaart inzetten om ontwerpen beter in te passen in het landschap en dit landschap beter te beheren.