Metaaldetectie Benelux Voor en door metaaldetectie amateurs!
Stabroek, Deurne –
“Wie kent Annie Raeymaeckers?” blokletterde Gazet van Antwerpen vrijdag 4 november. Metaaldetectorist Manuel Elst was op zoek naar de dame, omdat hij op een akker in de polders van Stabroek een zilveren rond naamplaatje had gevonden met haar naam op. De krant vond de ondertussen 86-jarige dame, en Manuel en Annie ontmoetten elkaar zondag. Volgende mysterie: hoe is dat bijzondere plaatje ooit in de Stabroekse klei beland?
Bijna drie weken geleden vond Manuel Elst in de polder een opvallende medaille, een rond plaatje in zilver met de sierlijke tekst Annie Raeymaeckers, 8.2.1935, Herentalsche Baan 102,Deurne. Zelf kon hij niet achterhalen wie de dame was, maar via Gazet van Antwerpen kreeg hij vrijwel onmiddellijk antwoord.
“Toen het artikel online kwam, kreeg ik al snel een tiental mails van mensen die Annie kenden. Een dag later toen het in de papieren krant te lezen was, vielen de puzzelstukjes op hun plaats. De kinderen van Annie contacteerden me en we spraken af dat ik haar zondag het unieke stuk zou teruggeven”, zegt Manuel Elst.
Klokslag 11u stapten Annie Raeymaeckers en haar zoon Dirk café De Zwaan binnen, waar Manuel Elst haar de medaille overhandigde. Annie bekeek ze aandachtig. Toen nam ze een bijna gelijkaardige medaille uit haar handtas: die van haar zus.
Annie Raeymaeckers: “8 februari 1935 is mijn geboortedatum, inderdaad. Mijn vader was uurwerkmaker in Deurne en heel actief in het sociale leven. Iedereen kende René. Hij maakte voor zijn kinderen elk een medaille met naam, geboortedatum en adres. Die hing om onze nek aan een zilveren kettinkje. Vergeet niet, het was oorlog. Mijn vader vond het nodig dat we een soort identificatie bij ons hadden. Maar ik ben ze verloren en dat wist ik zelf niet meer. Pas toen ik het krantenartikel las, herinnerde ik me die medaille.”
Op de vraag hoe ze terecht kwam in de Stabroeks polder, kunnen Annie, noch haar zoon een duidelijk antwoord geven. Ze zien twee mogelijkheden: “Antwerpen was al bevrijd, Deurne nog niet. Op 13 november 1944 werd het huis van onze overburen vernield door een V2. Ook ons huis was onbewoonbaar en daarom werd ik ondergebracht bij een familie in Oostrozebeke. Is mijn medaille in het puin van ons huis gebleven en is dat puin terecht gekomen in Stabroek? Het kan maar ik weet het niet zeker”, zegt Annie Raeymaeckers.
De kranige tachtiger had wel familie in Stabroek. “Mijn bomma woonde hier en uiteraard ging ik er geregeld spelen. Ben ik de medaille daar verloren? Is ze terecht gekomen in de beerput en is de inhoud daarvan op de Stabroekse akkers uitgespreid? Ook deze piste lijkt me mogelijk”, aldus nog Annie Raeymaeckers.
In elk geval ze is erg blij dat ze na een heel leven de medaille terug heeft. “Dit verhaal roept wel gemengde gevoelens op. Aan de ene kant ben ik blij, tegelijkertijd komen al de emoties van de oorlog terug boven. Maar ik ben nu wel heel zeker dat ik ze nooit meer zal kwijtspelen. (evdw)
