Treklipjes

We vinden ze, afhankelijk van waar je zoekt, allemaal wel eens…treklipjes, meestal komen ze nog lekker binnen ook en negeren is meestal lastig omdat het ook bij de meeste metaaldetectors zit in de range van goud.

Vandaag had ik weer een, midden op een akker!

Oorspronkelijk was er een speciale opener nodig om blikjes open te maken, maar in 1963 verwierf Ermal Fraze patent op een nieuw soort blikje, met een lipje waarmee het blikje zonder opener geopend kon worden.Een dergelijk systeem wordt tegenwoordig nog steeds gebruikt. Blikjes kunnen worden geopend met een lipje op de bovenzijde dat naar binnen moet worden gedrukt, het treklipje dat we maar al te vaak vinden.

Vroeger waren treklipjes erg populair, maar deze losse lipjes moedigden weggooien ervan aan. Ook zijn er tijdelijk blikjes geweest waarbij er twee ronde stukjes blik ingedrukt konden worden. Een kleine om de druk van het blikje te halen en een grote om door te kunnen drinken.

Sommige herken je meteen met een stiertje erin, van een energie drankje.

Maar wist je dat je ze ook kan determineren, eens wat anders dan een tinnen soldaat, kleipijp of horloge sleutel.

Je kan zoeken op de maker (meestal staat het logo op het treklipje) of op type. De mannen van https://pulltabarchaeology.com/ maken er een hele studie van.

Wist je dat er zelfs kunstenaars zijn die er hele interieurs mee bekleden?

Contemporain archeoloog Jobbe Wijnen lanceerde een wereldwijde archeologische typologie van treklipjes. Meer dan 70 mensen hebben aan het project bijgedragen, ruim 3300 treklipjes zijn uit 32 verschillende landen toegestuurd en bijna 100 verschillende typen zijn onderscheiden. Jobbe Wijnen is in 2018 het burgerwetenschapsproject Pull Tab Archaeology gestart uit onvrede met de ivoren toren mentaliteit van de archeologie.